Μanual Therapy / Χειροθεραπεία
Το Manual Therapy είναι ο μοναδικός ολοκληρωμένος τρόπος για την πλήρη εξέταση, διάγνωση, θεραπεία και πρόληψη μυοσκελετικών δυσλειτουργιών. Αποτελεί δε μια εξειδικευμένη μορφή φυσικοθεραπείας, η οποία εφαρμόζεται με τα χέρια, όπως προδίδει και η ειδικότητα του χειροπρακτικού.
Η χειροθεραπεία καθίσταται ως η πλέον εντοπισμένη θεραπευτική μέθοδος για δυσλειτουργίες που αφορούν στις αρθρώσεις και στα μαλακά μόρια. Η αποκατάσταση στηρίζεται σε ένα σύνολο τεχνικών κινητοποιήσεων χειρισμών και ελέγχου του πόνου και διαμορφώνεται βάσει της κλινικής εικόνας που περιγράφει ο ίδιος ο ασθενής σε συνδυασμό με τα αντικειμενικά ευρήματα των εξετάσεων καθώς και τα αντίστοιχα του χειροθεραπευτή. Τέλος το κομμάτι της πρόληψης συνοψίζεται στη βελτίωση της εργονομίας και στην θεραπευτική γυμναστική του κατοικίδιου σας.
Οι τεχνικές του manual therapy εφαρμόζονται στην αξιολόγηση και θεραπεία ανωμαλιών του μαλακού ιστού, δυσλειτουργία οστεοκινηματικής και αρθροκινηματικής και πόνου.
Τις χωρίζουμε σε 4 κατηγορίες: κινητοποίηση μαλακού ιστού, παθητική κινητοποίηση εύρους τροχιάς (PROM), διατάσεις και κινητοποίηση αρθρώσεων (joint mobilization).
Η κινητοποίηση μαλακού ιστού (ή μάλαξη) είναι η συστηματική εφαρμογή πίεσης και κίνησης του μαλακού ιστού, συμπεριλαμβανόμενου δέρμα, τένοντες, σύνδεσμοι, fascia και μυς. Κάθε τεχνική θεραπείας πρέπει να υποστηρίζει τα αντικειμενικά ευρήματα που έχουμε καθώς και τους στόχους που έχουμε ορίσει για την εκάστοτε παθολογία. Όταν ασκείται πίεση στο μαλακό ιστό, τα στρώματα ιστού που εμπλέκονται ολισθαίνουν και διαχωρίζονται, προκαλώντας φυσιολογικές μεταβολές. Αυξάνεται έτσι η κυκλοφορία του αίματος, η διατατικότητα του ιστού και αποφεύγεται η δημιουργία συμφύσεων . Σαν αποτέλεσμα έχουμε την αύξηση του εύρους τροχιάς, επιτάχυνση επούλωσης και μείωση πόνου.
Η παθητική κινητοποίηση εύρους τροχιάς (PROM) χρησιμοποιείται σαν μέσο αξιολόγησης και σαν θεραπεία. Είναι η παθητική, οστεοκινηματική κίνηση του οστού γύρω από έναν άξονα που εκτελείται από το θεραπευτή. Ο ασθενής δε συμμετέχει και κανονικά, είναι λίγο μεγαλύτερη από το ενεργητικό εύρος κίνησης. Εάν όμως είναι περιορισμένη, είναι σημαντικό να εντοπίσουμε τον ιστό που προκαλεί τον περιορισμό, το οποίο γίνεται με την αξιολόγηση του end feel. Ο περιορισμός μπορεί να προκαλείται λόγω πόνου ή οιδήματος, καθώς και μυοτενόντιου ιστού, οστού, θύλακα, μυϊκού σπασμού η ενδοαρθρική διαταραχή.
Το joint play (η joint mobilization) είναι η παθητική, ακούσια αρθροκινηματική κίνηση που συμβαίνει ανάμεσα σε δυο αρθρικές επιφάνειες κατά τη διάρκεια της κίνησης. Αποτελείται από έλξη/διαχωρισμό και ολίσθηση/κύλιση, ενώ περιορισμός του joint play μπορεί να οφείλεται σε σφιχτό θύλακα που εμποδίζει τη φυσιολογική ολίσθηση μέσα στην άρθρωση. Ο στόχος του joint mobilization είναι η αύξηση του αρθροκινηματικού εύρους τροχιάς, βελτίωση της ευθυγράμμισης της άρθρωσης, μείωση πόνου και μείωση μυϊκού σπασμού ερεθίζοντας αισθητικούς μηχανοϋποδοχείς.
Η διατατικότητα αναφέρεται στο μήκος του μυ και δεν πρέπει να συγχέεται με την κινητοποίηση εύρους τροχιάς. Την αξιολογούμε τοποθετώντας το άκρο σε θέση αντίθετη της δράσης του μυ που εξετάζουμε. Για παράδειγμα, εάν η δράση του δικέφαλου βραχιονίου είναι να κάνει έκταση ώμου και κάμψη αγκώνα, εμείς τοποθετούμε το άκρο σε κάμψη ώμου και έκταση αγκώνα. Η διάταση μπορεί να γίνει παθητικά, με τη βοήθεια της κινητοποίησης μαλακού ιστού, ή ενεργητικά με ασκήσεις.
